Volvo presentarme por aquí, non sen antes deixar as entradas actualizadas non para falar da situación que estamos a vivir (quixais o faga máis adiante) senón dun dos seus subtemas.

Trátase, como poderedes intuír polo título, do noso benquerido Amancio Ortega. Tan cuquiño… Tan solidario… Tan respectuoso cos millóns de persoas que explota nos países máis desfavorecidos e coa natureza cos residuos que guinda ao mar e ao ar… E tamén, por suposto, con Españita, á que por certo non paga tódolos impostos que debería lexítima e xustamente, utilizando a famosa enxeñaría fiscal e na que non ten tampouco a maior parte da súa industria. Evidentemente ninguén se imaxina por que pode ser… 😥

Veño a escribir isto porque os comentarios aplaudindo a Amancio, agradecéndolle, ou defendéndoo fronte aos outros empresarios que a diferenza del «non fan nada» por axudar nesta situación tan atípica, así como o de adicarlle esa avenida poñéndoo por riba de persoal sanitario e voluntariado (para máis información tendes a ligazón á nova aquí e ao final) parécenme unha mala broma, algo enfermizo, vergoñento, denigrante e propio de persoas que coido que non se cuestionaron ben a situación.

As bancas, as grandes empresas así como poder, teñen tanta responsabilidade pública ante esta situación de crise coma o propio Estado ou máis. O poder conleva unha grande responsabilidade que como din esas malas lenguas defensoras do millonario galego por excelencia a maioría desas empresas non están cumprindo en absoluto. É máis! Aínda se queixan ao Estado dos pouquísimos deberes que lles puxeron sobre o tratamento dos seus traballadores e traballadoras e dos despidos. España estase infestando así coma de coronavirus, de ricachóns neoliberais ofendiditos que fan entrevistas para o ABC.

Remítome ao que dixeron hai uns meses en Podemos trala anterior doazón a sanidade de Amancio. Non estou sempre de acordo con elas nin moito menos pero ás veces atinan absolutamente: a Amancio é o primeiro ao que hai que atacar por roubar e logo lavar as mans. Resulta plenamente evidente que Amancio podía facer ante esta crise moitísimo máis do que fixo e que o pouco que fixo apenas lle custou esforzo ningún nin creo que se achegue á cantidade que non aporta en impostos. Que pague o que ten que pagar e logo xa falaremos de doazóns e aplausómetros. Defender a Amancio por cumprir cunha pequena parte da súa grandísima responsabilidade resulta tan absurdo e execrábel como aplaudir ao home que comparte as tarefas do fogar e da crianza equitativamentre coa súa muller.

O que deberíamos facer é condear sen compaixón esas actitudes do grande empresariado e a Amancio aínda máis para combater ese lavado de mans seu, tendo en conta ademais que moitos dos que aínda non doaron nada nos deben bastante menos que Amancio aínda despois de doar… Esixíndolledes a esa lacra máis esforzos por salvar vidas e menos por salvar o seu estatus económico persoal.

http://www.crtvg.es/informativos/vilanova-dedicara-unha-avenida-a-amancio-ortega-4371309

Anuncio publicitario